Ocean Spokojny | Pacific, 2019, obraz olejny na płótnie | oil on canvas, 70/80 cm

Malowałam "Ocean Spokojny", wieczorem otworzyłam książkę Davida R. Hawkinsa "Doświadczanie rzeczywistości"

"Jest umysł myślący i umysł świadomy. Świadomość jest automatyczna i obejmuje całość sytuacji życiowych. Opiera się na znajomości rzeczy, zamiast na myśleniu albo wymyślaniu ich. Działa spontanicznie i cicho, zamiast kalkulować. Świadomość działa według innych zasad i na ogół reaguje łagodniej i bardziej globalnie. Widzi cały obraz i reaguje zgodnie z nim. Świadomy umysł nie ma skłonności do banalnych aksjomatów ego albo osądów, nie jest też usidlony w szaleńczych przedsięwzięciach. Jest beztroski, łagodny, i woli obserwować, niż uczestniczyć w ziemskich dramatach. Świadomy umysł nie jest zainteresowany przyziemnie zdefiniowanym zyskiem czy stratą. Mówimy o tego rodzaju relacji ze światem "wyluzowany" albo "filozoficzny". Kiedy myślący umysł ego mówi, "Czy to nie jest okropne", świadomość wie, że to są tylko życiowe wzloty i upadki, i że ostatecznie, nie ma różnicy.

PYTANIE: To sprawia wrażenie biernej postawy.

ODPOWIEDŹ: Dla ego spokój wydaje się nieaktywny i bierny, ponieważ ego myśli w kategoriach robienia czegoś, na przykład dąży do kontroli, zysku albo unikania. Ego pędzi samochodem, przekracza dozwoloną prędkość i uważa na samochody policyjne. Wścieka się na korki i głupich kierowców, jedzie zbyt blisko i pod nosem przeklina powolny ruch uliczny. Przechwala się i ścina ostre zakręty. Ma nadzieję zdążyć na czas i wepchnąć się poza kolejnością. Grozi pięścią kierowcy, który jedzie przed nim i przyrzeka straszliwą zemstę. Równocześnie ego planuje strategie biznesowe, rozmawia przez telefon komórkowy i słucha radia. Natomiast świadomy umysł płynie z nurtem, lubi być uprzejmy i wpuścić jakiegoś nieboraka przed siebie. "Daj mu szansę" jest dobre dla zrównoważonej świadomości.

PYTANIE: Czy taka wyluzowana postawa nie jest nieefektywna?

ODPOWIEDŹ: To nie polega na działaniach, ale na ogólnej wizji. Ego polega na sile, Duch wywiera wpływ mocą. Świadomość wie, że na dłuższą metę liczy się nie to, co robisz, ale to kim jesteś i czym się stałeś. Jedni ludzie zaogniają sytuację, a inni wprowadzają spokój.

PYTANIE: Ale co z sukcesem w życiu?

ODPOWIEDŹ: Dla ego sukces to zysk i kontrola. Natomiast świadomy umysł dba o spełnienie, realizację, równość i przyjemności spokoju i serdeczności. Dla ego zyski leżą na zewnątrz, dla Ducha są wewnętrzne, jak zawsze obecna radość istnienia, która jest niezależna od treści albo formy. Dla Ducha nie ma różnicy, czy dzień jest słoneczny czy deszczowy. Świadomość lubi jakości, a nie lgnie do formy. Dlatego potrafi cieszyć się "byciem z", bez potrzeby posiadania albo kontrolowania. Świadomość nie jest napędzana celami, ale zamiast tego ceni zdolność do odczuwania takiej samej przyjemności niezależnie od okoliczności.

PYTANIE: Jak, bez myślenia, świadomy umysł zdobywa informację?

ODPOWIEDŹ: On bardziej polega na intuicji niż na logice, ale też sam koryguje własne błędy, ponieważ nie zajmuje stanowiska, i dlatego bez niechęci zmienia je albo wycofuje. Swobodna postawa pozwala na zmiany, ponieważ w żadnym konkretnym punkcie widzenia nie ma ryzyka. Kiedy nie kierujemy się żadnymi aksjomatami ego, łatwo jest powiedzieć, "Chyba się pomyliłem co do tego". Wiele ego raczej kazałoby kogoś zabić, niż przyznałoby, że się myli. 
Świadomy umysł ceni sobie uzyskanie pełnego obrazu i widzenie opcji. Dlatego jest bardziej elastyczny i łatwiej się przystosowuje. Ego skupia się na szczegółach, świadomość zainteresowana jest ogólnymi zasadami i esencją. Ego wyklucza, natomiast Duch obejmuje.

PYTANIE: Co jest źródłem poznania świadomego stanu?

ODPOWIEDŹ: Obecność jako Jaźń oświetla Całość Rzeczywistości. Wszystko jest równe z racji boskości swej egzystencji jako Nieskończony Najwyższy, z którego powstaje cała egzystencja i stworzenie. Nie ma wybiórczości ani podziału, wszystko ma równą wartość i znaczenie.
Natomiast skupienie ego jest wąskie i ograniczone przez intencję, która jest zatem wybiórcza. Ego nieustannie szuka problemów. Ono może wszystko ujrzeć jako problem. Skutkiem tego, ocena sytuacji przez ego często obarczona jest poważnym błędem i mylnym osądem, co ma poważne konsekwencje dla ogromnej ilości ludzi, a nawet całych populacji. Ta tendencja do mylenia się jest integralną wadą ego/umysłu, ponieważ wybiera on dane, które wspierają jego przypuszczenia i aksjomaty, a ignoruje te, które sugerowałyby przeciwne wnioski. Ego jest sztywne, a zbiorowe ego społeczeństwa jest jeszcze sztywniejsze. Świadomość bardziej przypomina niewinne dziecko, które widzi, że król jest nagi.
Sztywność ego i opór wobec poprawy oparte są na narcystycznym egotyzmie, dumie i próżności. Zbiorowe ego całych narodów doprowadza do ich upadku i zniszczenia. Nacjonalistyczna próżność i slogany rozdmuchiwane są przez polityczny albo prawomyślny religijny zapał, żerując na całych populacjach przez dekady albo nawet stulecia. Te oszalałe, rozdęte, narcystyczne aksjomatami ego przyniosły rzezie milionów ludzi i upadek demagogicznych przywódców, a nawet całych populacji."

Fragment z książki "Doświadczanie rzeczywistości", David R. Hawkins, Wydawnictwo VIRGO